dimarts, 18 de març del 2008

Llença't

El temps passa i t'acompanya en les mil vivències que gaudeixes i pateixes. El temps t'ajuda a veure les coses amb prespectiva i a relativitzar els fets.

És curiós com una mateixa cançó et pot transmetre diferents significats segons el moment en que et trobis.




Aquest pensament el vaig tenir a la Molina, al cotxe del Pau, entre corva i corva.






Creixes a estones, no creieu?

3 comentaris:

diablessamariken ha dit...

llença't! cada instant és l'únic no es repetirà! sento que el cor ja no para de bategar! i diu que em llenci...

tot bé? jo pitxi pitxi... ja t'explicaré, però necessito païr-ho...

Ptons

espurnes ha dit...

Sí bé, segueixo una mica malaltó. Estic estudiant a casa, i ja se sap que quan ets a casa el cap et dona voltes a mil coses. M'he posat a escoltar els Lax i he recordat aquell instant al cotxe del pau. ^^

Doncs fes-me un truc quan hagis fet la digestió.


petonets :)

Natxo ha dit...

tota evolució és saltatòria... no és procès lineal.
l'important és vore amb perspectiva com es produeix; i com es va fent el camí en espiral...

A.Machado:
Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre el mar.

Nunca persequí la gloria,
ni dejar en la memoria
de los hombres mi canción;
yo amo los mundos sutiles,
ingrávidos y gentiles,
como pompas de jabón.

Me gusta verlos pintarse
de sol y grana, volar
bajo el cielo azul, temblar
súbitamente y quebrarse...

Nunca perseguí la gloria.

Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.

Al andar se hace camino
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.

Caminante no hay camino
sino estelas en la mar...

Hace algún tiempo en ese lugar
donde hoy los bosques se visten de espinos
se oyó la voz de un poeta gritar
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso...

Murió el poeta lejos del hogar.
Le cubre el polvo de un país vecino.
Al alejarse le vieron llorar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso...

Cuando el jilguero no puede cantar.
Cuando el poeta es un peregrino,
cuando de nada nos sirve rezar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso.

Radio + not?es